Klasik Müzik

Klasik müzik severler, bu müziğin insan ruhu ve bedeni üzerindeki rahatlatıcı etkisini çok iyi bilirler. Ben de tam bir klasik müzik tutkunuyum. Öğrencilik dönemlerimde ders çalışırken hafif ve kısık tonda bir parça mutlaka dinlerdim, arka fonda çalan bu müziğin öyle güzel bir etkisi var ki. sinirliyken yatıştıran, üzgünken tatlı bir mutluluk veren, yorgunken rahatlatan ve hatta uykuya rahat geçişi sağlayan bir etki bu. Utanmasam küskünleri barıştıran dicem ama :) 

Şaka bir yana, ben de çok ayrı bir yeri vardır klasik müziğin, bu nedenledir ki sanırım uzmanların, hamileyken bebeğinize klasik müzik dinletin tavsiyelerini hiç ikiletmeden uygulayanlardanım. öyle kulaklık koyup dinletmedim karnıma tabii, ama ben dinlerken sesini biraz yüksek açtım sadece artık ne kadar duyabildi bilmiyorum ama, o sese ve hatta bazı eserlere aşina olduğu muhakkak. çünkü hamileyken sürekli dinlediğim bir parça vardı, "Aguado Rondo", oğlum doğduktan sonra bu parçayı açmamızla birlikte hareketleri değişiyor, ağlıyorsa susuyor, huzursuzsa rahatlıyordu. 

Sonra biraz araştırmayla bebekler için klasik müzik cd leri olduğunu öğrendim, ve hemen 1-2 tane satın aldım.

Odasına da ufak bir müzik seti alıp koydum, uyuturken, emzirirken ya da ana kucağında kendi kendine oylanırken arka fonda müzik açık oluyordu. bu nedenledir mi bilmem; Boran hep mutlu, güler yüzlü, huzurlu bir bebek oldu. bir yaşına kadar hep müzik açıkken uyuttum, ve hemen uykuya dalardı, şimdi 2 yaşını doldurmak üzere, hala ara ara dinletirim, oyuncaklarıyla oynarken özellikle arka fonda kısık bir tonda iyi oluyor. Zeka geliştirici etkisini söylememe bilmem gerek var mı? 

Biz kolik sıkıntısı yaşamadık neyseki, ama ben kolik bebeklere de iyi geleceğine inanıyorum, en azından denemek lazım, elektrik süpürgesi, fön makinası gibi aletlerin etkisi olabiliyorsa, mutlaka klasik müziğin de etkisi vardır, unutmayın, sevgilerle :)

İkinci kez annelik heyecanı...

Evet ikici kez anne olmaya az kaldı, az kaldı dediysem yaklaşık 2.5 ay kadar :)) bloğumun adını da şehzadelerim ve ben diye açmamın nedeni de ikinci kez erkek bebek bekliyor olmam, bu durumda da valide sultan olmam gerekiyor sanırım.;)

Aslında evlendiğim ilk zamanlardan  itibaren hep anneliği tatma arzusuyla doluydum, okadar hazırdım ki anneliğe hemen hamile kalıp çocuğumu doğurabilirdim, genç kızken bile annelik hayali kurardım hep. ama evlendikten sonra bir 10 ay kadar bekledik ki, çevremizdekiler eleştirmesin, ayıplamasın :) sonra içimde minicik bir kıpırtı başladı, heyecanlı bir hamilelik sürecinin ardından da oğlum Boran dünyaya geldi. okadar minik, okadar şirindi ki iyiki ona sahip olmaya karar vermişim de hamile kalmışım dedim. ilk bir-iki ay hersey güzel gecti, kolik denen olayı hiç yaşamadık şükürler olsun ki, ama 2. aydan benim için tam bir depresyon dönemi başladı. okadar hareketli, o kadar yerinde duramayan bir bebekti ki, görenler hayret ediyordu, bu kadarcık çocuk nasıl böyle hareketli olur diye, onu kucagımda gezdirmekten, oyalamaktan, ne kendime bakabiliyodum, ne eşimle ilgilenebiliyodum, ne yemek yiyebiliyodum. dışarı çıkıp alışveriş yapmak zaten hayaldi o sıralar. 6. ayda emekledi, 10. ay bittiğinde yürümeye başladı,  tabi ben tek başıma hem onunla hem ev işleriyle mücadele eden, hem de çalışan bir anne olduğum için, yorgunluğum, uykusuzluğum tavan yaptı ve uzun süre depresyondan çıkamadım:( bir daha çocuk yapmamaya karar vermiştim ki, eşimin ikinci çocuk arzusu ve Boranın yaşları yakın olan bir kardeşinin olması gerektiği düşüncesiyle tekrar hamile kaldım, Boran 17 aylıkken.

Şu an hamileliğimin 7.ayındayım, bu zamana kadar bu kadar hareketli bir çocuğa yetmeye çalışırken, hamilelik kolay geçmedi evet, ve zorlu süreç bundan sonra başlayacak biliyorum. Ama ben güçlü oldukça her zorluğun üstesinden gelineceğine inanıyorum. Ve çocuklarımın birbirlerine hem kardeş hem arkadaş olacak olması beni çok ama çok mutlu ediyor. 

Umarım aynı umut dolu ve iyimser cümleleri 5-6 ay sonra ve de 5-6 yıl sonra da kurarım, sevgilerle... :)

Yeni Merakım

Ne zamandır blog açmayı ve yakın çevremle hatta yeni insanlarla paylaşımda bulunmayı istiyordum, bugüne kısmetmiş. Bakalım ne kadar zaman ayırıp, ne kadar becerebilicem bu işi, zaman gösterecek :))